W
ala nako damha nga makaabot ‘ning tunga¬tunga sa lasang diin ang madunggan mao ang langgis nga tingog sa gangis, ang mananoy nga huni sa mga langgam og ang dahunog sa inagos sa tubig sa busay sa duha ka nag-abot nga suba. Gisud-ong ko ang duha ka mga kaubang hukbo nga naggunit sa ilang tags atagsa ka M16———aahh, nia na gyod ko sa dugay ko nang gipangandoy nga magpa-cs. Nalipay kaayo ko apan nabalaka usab sa akong bag¬ong gimbuhaton.
Sa pagpahibalo pa lang sa akong deployment, nalipay na kaayo ko tungod kay gawas nga magkauban na kami sa akong ka-relasyon sa gimbuhaton, dugay ko na sab nga pangandoy sukad pa sa akong pagpultaym, nga sa CS gyod ko molihok kay gawas nga dinhi gilunsad ang nag-unang porma sa pakigbisog dinhi sab ang tanang natad nga gikinahanglang kat-onan ug tun-an aron balansyadong mapaasdang ang DRK. Kibale, nahagit gyod ko.
Sa pikas bahin nabalaka sab ‘ko kay basin dili nako makaya ang pisikal nga sakripisyo ilabina kay wala gyod
ko maanad sa kinabuhing bukidnon. Dako kaayo ang kalahian kaysa akong nadak-ang kinabuhi sa syudad. Gani, nakapangutana ako sa usa ka responsableng kauban, “dili kaha ‘ko masakit didto?” Matod pa niya, “basin makaabot ka og tulo ka tuig ayha pa masakit. Pero ayaw lang og kompyansa kay daghan na ra bang susama nimo nga wala ra abti og 3 ka tuig, nasakit dayon” (dala niyang katawa).
Gawas sa pisikal nga sakripisyo aduna pa ‘koy laing gikabalak-an. Kini mao gyod ang pagkapa sa gimbuhaton mismo dinhing dapita kay lahi kaayo ang akong gimbuhaton sa syudad sa milabayng unom ka tuig. Sa syudad morag dili man kaayo mabatyagan didto ang sakripisyo. Kay dili ka man gani maglakaw kun moadto sa erya. Magsakay man. Dili ka sab magutman kay daghan mang balay ug kun may kuwarta lang dali man lang pagsayd-step sa karenderya. Kini ang kanunayng nagdula sa akong hunahuna kanunay. Ang kabalaka. Maka-kaya kaha ko?
