Kompost
Własny kompost jest podstawą pielęgnacji ogrodu. Jest on znacznie lepszym nawozem organicznym od substratów torfowych. Na kompost przeznaczamy liście, chwasty (bez nasion i kłączy!), obierki kartofli i inne miękkie części roślin. Zdrewniałe części pędów i gałązki iglaków wskazane jest gromadzić oddzielnie, gdyż czas ich rozkładu jest dłuższy (konieczne jest dobre rozdrobnienie). Na kompost nie wolno przeznaczać roślin porażonych przez choroby grzybowe!
Kompost powstaje w wyniku działania żywych organizmów, jak dżdżownice, roztocza, równonogi, bakterie oraz grzyby, i wskazane jest stworzenie im dobrych warunków rozwoju oraz szybkiego dotarcia do odpadów roślinnych. Należy zapewnić im dostęp powietrza i wilgoci oraz dobrze wymieszać zgromadzony surowiec, a wtedy cel działań jest szybko osiągany. Na sprawność i jakość kompostowania korzystnie wpływa dodawanie do masy roślinnej ziół, takich jak rumianki (Chamomile), pokrzywy (Urtica), żywokosty (Symphytum), krwawniki (Achillea), waleriana (Valeriana) i mniszek lekarski (Taraxacum officinale). Sprawdzianem intensywnego działania drobnoustrojów jest podwyższona temperatura wewnątrz pryzmy.
Rozkład przyspiesza: nawóz azotowy, łatwo rozkładające się składniki, stały dostęp tlenu, równomierne nawilżenie oraz podwyższona temperatura.
Pryzmę zakładamy w ocienionym miejscu, w którym nie gromadzi się woda opadowa. Żeby we wnętrzu stosu panowała odpowiednia temperatura i wilgotność, jego szerokość u podstawy powinna wynosić 1,5 - 2 m, zaś wysokość 1,2 - 1,5 m; długość pryzmy określa ilość posiadanego surowca. Przygotowanie pryzmy rozpoczynamy od przekopania podłoża i ułożenia na nim warstwy poprzedniego kompostu (15 cm). Następnie podsuszony i wymieszany surowiec roślinny układamy warstwami ok. 20 cm dodając ogrodniczą szczepionkę kompostową (względnie poprzedni kompost) oraz nawozy azotowe lub kilkuskładnikowe. Każdą warstwę mieszamy, zraszamy wodą i posypujemy ziemią. Taką wielowarstwową pryzmę obsypujemy warstwą ziemi grubości ok. 10 cm, a w okresach suszy zraszamy wodą. Pryzmę tworzoną jesienią dodatkowo przykrywamy warstwą słomy lub liści celem lepszej cieplnej izolacji.
http://wojciech2004.republika.pl/#top
Kompostowanie
Kompostowanie to jeden z procesów rozkładu materii organicznej, może on przebiegać w dwojaki sposób, albo beztlenowo w sposób gnilny, albo z udziałem tlenu poprzez właśnie kompostowanie. Proces ten polega na mikrobiologicznym rozkładzie substancji organicznych poprzez przekształcenie ich w kompost. Przyczyniają się do tego głównie termofilne promieniowce, bakterie, pleśnie oraz pierścienice (dżdżownice).
Cały ten proces jest dość złożony i wpływają na niego następujące czynniki:
- materiał, który kompostujemy
- temperatura kompostowania
- dostępność tlenu
- wilgotności kompostowanego materiału
- ilości i jakości mikroorganizmów kompostujących.
Kompostowanie - obieg materii
Sam proces jest znany ludzkości od wieków i sięga początków rolnictwa. Istota kompostowania wywodzi się od naturalnej zasady zamkniętego obiegu materii w środowisku naturalnym. Kompostowanie wiąże się także ściśle z rocznym cyklem życia przyrody - porami roku. W naturze nic nie ginie - mówi porzekadło i tak rzeczywiście jest. Biomateriał wytworzony przez florę i faunę "powraca" jako cenny kompost. Proces ten jest analogiczny do tego jaki zachodzi w glebie, z tą tylko różnicą, iż kompostownik dużo "przetwarza" lepiej, szybciej i na większą skalę.
Wytworzony w procesie kompostowania humus wykazuje się (w zależności od kompostowanych materiałów) znaczącą zawartością azotu, potasu, fosforu i wapnia. Jest to doskonały nawóz dla roślin, a jego zawartość w glebie najlepiej świadczy o żyzności gleby. Dojrzały kompost można stosować bez żadnych obaw i ograniczeń ilościowych do nawożenia gleby. Zwiększa on urodzajność plonów, pozwala na rekultywację ubogiej w składniki odżywcze i mineralne lub zanieczyszczonej gleby. Kompostowanie to prosty, tani i szybki sposób na uzyskanie własnego nawozu i jednocześnie pozbycie się zbędnych odpadów.
