Zo lang als ik me herinner, ben ik altijd al in de verlegenheid gebracht door mijn uiterlijk. Mijn klasgenoten pronkten met het dragen van diepe decolletés en ik bleef mijn bijna 'maat-nul' borsten verbergen met brede T-shirts en wijde truien.
Wanneer andere meisjes een afspraakje hadden en rondhingen op schoolpartijtjes met jongens, verstopte ik me ver van de schijnwerpers. Mijn lijden als tiener had geen grenzen - al mijn klasgenoten lachten me uit omdat ik zo plat als een schoolbord was! Dus ik was vastbesloten en beloofde mezelf dat ik er alles aan zou doen om mijn borsten groot en mooi te maken!
