Pierwszy okres twórczości pisarskiej Kuzańczyka obejmuje przede wszystkim dzieła o tematyce społecznej i politycznej, związane z aktywnością na soborze bazylejskim. W 1433 roku ukazało się „O zgodzie powszechnej” – manifest koncyliarystycznych przekonań autora.
Nowy okres twórczości rozpoczyna najbardziej znane dzieło Mikołaja z Kuzy – „O oświeconej niewiedzy” (1440).
Ważne miejsce wśród dorobku pisarskiego Kuzańczyka zajmują również 293 zachowane kazania – wygłoszone w lokalnym dialekcie niemieckim, a zredagowane po łacinie. Wyróżniają się one wśród innych kazań średniowiecznych zaawansowanymi treściami filozoficzno-teologicznymi.
